Gelukkig Nieuwjaar.....en de aardbeving van Costa Rica!

Als eerste voor iedereen nog een GEZOND GELUKKIG NIEUWJAAR!

Leuke en minder leuke dingen liggen helaas dicht bij elkaar.
Op 8 janauri, de avond waarop wijFem haar moeder(Gelly)van het vliegveld hebben gehaald, gingen wij nog even shoppen in San Jose. Wij vonden het al wat vreemd want meerdere straten waren afgesloten, natuurlijk net die straat met die leuke winkeltjes...
Een horde politiemannen hield de wacht. Wij baalden, maar we snapten ook niet waarom alles was afgesloten. Na een paar uurtjes shoppen hielden we het voor gezien en aangekomen in ons hostel vroeg iedereen aan ons we de aardbeving ook gevoeld hebben?
Waarop wij vroegen, welke aardbeving in godsnaam?
Een paar uur later lagen we in ons bedje en daar hebben we wel degelijk de naschokken gevoeld, een bizar gevoel. Je voelt je bed trillen maar ook de energie die uit de aarde komt, heel raar!
Devolgende ochtend, Gelly was inmiddels veilig aangekomen, hebben we met verbazing naar het nieuws gekeken en de kranten doorgebladerd. Ongeveer 50 kilometer van San Jose is een gebied compleet verwoest en is er een groot gat in de aarde ontstaan....
De wegen zijn doormidden, huizen doormidden, watervallen die letterlijk verdwenen zijn, kortom een grote chaos met veel doden, gewonden en vermisten!

Inmiddels zijn we in Tortuguero aangekomen en gaan we vanmiddag met zijn 3en een mooie wandeling maken door het natuurgebied. Dit natuurgebied staat bekend om de schilpadden die hier beschermd zijn. Daarnaast creeren ze stukken strand waar de schilpadden de eieren kunnen leggen en worden de kleintjes de zee ingeholpen door vrijwilliger. Nou ja....deze toeristen moeten betalen om vrijwilligerswerk te mogen doen... haha!

Fem en Loes staan vrijdag 30 januari 2008 weer ' veilig' in NL op Schiphol en stopt ons Midden Amerikaanse avontuur!!

xx

ama, heel scherp!

De jungle van Costa Rica

Zo, we hebben wel te gekke weken gehad in Costa Rica. Met een bezoek aan het national park Corcovado. Het park is zo groot dat je alleen maar een stukkie kunt zien van het hele park.
We zijn voor drie dagen naar Drake Bay gegaan,aan de west kust, dichtbij de ingang van het park. Daar een mooie boottour gedaan. En alweer een lucky day met dolfijnen, een walvis met haar babytje (op afstand) en mooi gesnorkeld en zelfs een white tip haai gezien!

We hebben zelf een wandelingetje gemaakt in de omgeving. Totdat we op de modderweg een Tico tegenkwamen. Hij vertelde over zijn hostal een paar honderd meter verderop. En dat hij getrouwd is met een Nederlandse. We hebben bij Simone een bakkie koffie gedronken. Ze is een jaar of 30, werkte eerst als tour gids met snorkeltours. Stuk land gekocht, cabinas gebouwd en website gemaakt. (leuk ideetje.... Wen en Baat?)

Midden in het natuurpark is een ranger station, een zeer primitief station met een bunker waar je met meerdere mensen kunt slapen. Van daaruit kun je natuurlijk de mooiste wandelingen maken, dachten wij. Maaaaaar, aangezien dit eigendom is van de government is het zeer moeilijk om dit te boeken. Als je niet van te voren reserveert, kom je er niet in. Dus daar hebben we twee weken aan geklust, maar niet gelukt. Mailen, bellen, beetje spaans oefenen dus. We konden wel even langskomen op kantoor om te betalen, maar ooh ja, dat was 100km verderop. En anders konden we het geld wel overmaken op de Banco de Costa Rica. Maar dan moet je wel een bankrekening hebben. Leuk systeem.

Het leuke is dat we een tip kregen om bij locals op hun boerderij te overnachten! Costaricaanse boerderij, een Finca. Dus wij te paard om 8.00 en drie uren door de bergen. Prima geregeld. Daar hebben we een dag gewandeld door de jungle, langs het strand, langs een waterval met duik. En alweer vloog er een tukan voor onze neus langs en papagaaien.
Het was zo leuk om met de familie te eten, samen met de kinderen. En natuurlijk afwassen na het eten. Tijdens de nachtwandeling zonder zaklamp moesten we vertrouwen op onze zintuigen.

Vanuit deze geweldige natuur zijn we vertrokken naar Panama om daar Kerst te vieren...helaas onze lelijkste plek van onze reis tot nu toe,haha! Het is hier gewoon 1 ordinaire bedoening met veel bier, harde muziek en poep op je wcbril! Maar...gelukkig hebben we Jim ontmoet die een zeilboot van 13 m. in zijn bezit heeft. Ach laat die aardige man ons nou uitnodigen voor een paar dagen zeilen op de Pacific samen met een andere vrouw!
Fantastich, al moet ik eerlijk bekennen dat het niet veel verschilde met mijn boottochtje samen met de familie Adema op de Waddenzee met 25 Graden, alleen zagen we nu palmbomen!

p.s. Marloes heeft net een visitekaartje van Burgemeester Piersma in haar handen gehad!! We hebben net een man ontmoet uit Panama City die vorige week Meneer Piersma en zijn vrouw heeft ontmoet in Ecuador voor een kaatstoernooi in Witmarsum!!Hoe hilarisch.
Hij gaat het kaatsen eens even introduceren in Panama,wat een wereld!

FELIZ NAVIDAD!!

HOI HOLANDA!

vanuit Panama wensen we je HELE FIJNE KERSTDAGEN!!

wij hebben net twee dagen gezeild, YES!! (wilde ik, fem, nog heel graag doen hier!)

met eenrondreizende,nou ja, rondzeilende amerikaan, super!

we zijn nu op boca brava, eilandje in de pacific.

en weet je wat we morgen op eerste kerstdag gaan doen....

onze kleren wassen HAHA

DIKKE KUSSEN VAN MLOES EN FEM

Aapjes kijken

HOI!!

Zijn we alweer twee weken verder??
We vinden de combinatie backpacken en computers ook geen combi!
Dus die foto's en dat verhaaltje.... manana...manana..

Wat weetjes uit Costa Rica:

* Real estate kantoren vliegen hier de grond uit, Amerikanen!

* Overal is (helaas) land te koop. Ocean view. Of hotels. Of investeren in een nog te bouwen appartementencomplex aan de kust is ook een optie.

* Er is hier GEEN sprake van een economische crisis. (eeeh is ING al gestegen : ) )

* 1/4 van Costa Rica is National Park!

* National Park Curu is onbekend maar SUPER mooi! cappuchino apen op ons dak, honden waken s nachts voor onze deur, n gekko loopt over t plafond en er zit een krab in ons bed!

* De dove pitbull terrier Zortija (zortiga, wat dove betekent) is heel lief, en zn baasje isbest leuk en lekker

* We hebben lekker Hollands gekookt en we kregen als toetje geflambeerde bananen mmmmm

* Marloes houdt van vogels spotten.

* Het regenseizoen wil maar niet stoppen. De ticos (costaricanen) snappen het ook niet.
In december ' hoort' het droog te zijn.

* Volle maan gaat hier samen met yoga, meditatie en dansen.... was leuk maar ook erg humoristisch en zweverig ('feel the moon in your hart... take the energy into your hand and draw a picture.... move your body like the rain)\

* Costa Rica heeft nog steeds geen leger.

* We hebben de helft van onze bagage achtergelaten (Gel... voel je em aankomen.. neem jij het mee naar NL?) en een tent en luchtbed gekocht. Er wordt aangeraden om te reserveren in december, hoogseizoen. Met een tent hebben we altijd een plekkie. Met kerst gaan we proberen te kamperen op n eilandje in Panama! (alstniettehardregent)

* Twee nonnen in een VW busje skeuren door de stad. De non achter het stuur zit mobiel te bellen (foei!).

Wij gaan morgen op weg naar Corcovado National Park, we denken er aan om begin februari terug te gaan naar NL. Doorde

PURA VIDA

ALLEREERST..... HEEL ERG BEDANKT VOOR ALLE LIEVE LEUKE BERICHTJES!! WAUWIE!

Het gaat met ons weer veel beter! al stonden de zintuigen een paar dagen flink op scherp!

En hier in Costa Rica is het zoals ze het hier noemen: PURA VIDA, living the good life!

Dus even een impressie van onze week Samara, pacific kust!

(heb net even zitten klooien om fotootjes in de tekst te plakken.... lukt helaas niet.... dus hiernaast onze reeks relaxerende foto´s

Liefs van Marloes en Femke!!

DIOS was met ons

Wij zijn zaterdag van guatamala City naar San Jose gevlogen, onverwacht hoor!

Dinsdag zaten we in een bus van Guatamala op weg naar een natuurpark met watervallen enzo. We hadden gekozen voor een eerste klas bus om 16.15. Moesten nog even een uurtje wachten, dus ergens wat gegeten. Na ongeveer een uur rijden is er op de bus geschoten. Marloes lag op mn schoot te slapen en ik zat een beetje tv te kijken. Ik voelde pijn aan mn arm maar we hadden geen idee wat er gebeurde.

We zaten voorin de bus naast de chauffeur en na de 1e 2/3 kogels dachten we dat we een lekke band hadden ofzo, of iets anders.motor stuk? lekker naief! en toen ik achterom keek lag iedereen al op de grond en schreeuwden ze dat we moesten gaan liggen, dus wij plat op de grond. Marloes ergens onder een stoel en ik in het gangpad bovenop andere mensen. Een indigenous vrouw fluisterde dat ze mijn moeder nu was, dat ze over ons zou waken en dat we naar haar moesten luisteren.Ze legde ons uit wat er gebeurde. Fem vertaalde dit maar een beetje aan marloes. Niet dat we er iets van begrepen!

Snel daarna vlogen er nog meer kogels door de bus! In totaal achteraf gezien 12 kogels. En meerdere gaten in de ramen! en wij dachen echt even dat dit het dan was.....

Verder liep er een man door de bus en ik was bang dat dat 1 van onze ' belagers' was. Hij vertelde gelukkig dat hij voor het ministerie werkte en dat hij door de bus liep voor onze veiligheid. Hij heeft politie gebeld met zijn mobiel.

De buschauffeur is zo rustig gebleven en is na ongeveer tien minuten is hij stil gaan staan bij een benzine station, daar stonden VEEL politie mensen ons al op te wachten. De mensen die van buiten af op de bus hebben geschoten waren toen al foetsie en dus niet meer te vinden.

De buschauffeur had een wond op zijn arm, de aanslag was op hem gericht.... wij zaten er toevalig naast : ( Verder is er niemand gewond geraakt! hoe bizar! (de dag daarna lazen we in de krant over eenzelfde soort attack op een andere bus waarbij de buschauffeur is omgekomen)

Er is een soort van chantage gaande. Een groep mensen wil geld van de chauffeurs en de busmaatschappijen, en als ze dit niet geven dan gaan ze dreigen en uiteindelijk plegen ze een aanslag op de chauffeur. Iedereen in guatemala zegt dat we DIOS moeten danken, maar ik denk wel dat we een engeltje hebben gehad!! We hebben de buschauffeur een paar flappies gegeven om bloemen te kopen voor DIOS. Er is niemand gewond geraakt.
De kogel in het voorruit is over ons heen gevlogen, we voelden glas op ons lijf spatten , HEEL bizar! We hebben toen gedacht, wat willen we nu, NAAR HUIS!! maar na twee dagen hebben we besloten een ticket te boeken naar een veiliger, meer westers land. We zijn door de politie naar Guatemala City gebracht. Vanuit daar zijn zijn we zaterdag gaan vliegen naar San Jose, Costa Rica! We gaan dus niet meer reizen door El Salvador, Honduras en Nigaragua, even geen vage landen voor ons!

Morgen gaan we naar de pacific kust, eerst een weekje uitrusten. De eerste twee dagen waren we vet nuchter maar nu merken we dat we schrikken van deuren die dicht slaan of bijvoorbeeld vuurwerk op straat. Dit gaat vast beter over een paar dagen!

Even geen Semuc Champee oladiee!!!

x Fem&Loes

Guatamala: Todos Santos, Las Fuentes Georginas en San Pedro de Laguna

Na weekje kou in San Cristobal vonden we het tijd voor wat warmers: daarom zijn we vorige week over de grens gegaan naar Guatamala. Femke is zes jaar geleden al in Guatamala geweest, maar wilde graag nog één keer terug naar Todos Santos. Een heeeeel mooi bergdorpje (2200m hoogte) waar de inwoners nog in klederdracht lopen, waar geen Westers eten te vinden is en waar het mobiele telefoontje net is uitgevonden. Het was even wennen om Indianen een telefoongesprek te zien voeren met hun mobiel?Alles went.
In Todos Santos hebben we een Tjechisch stel ontmoet die de wandelsport fanatiek beoefent. Samen met hun hebben we een mooie wandeling gemaakt en zijn we in mooie bergdorpjes geweest waar de kleine kindjes bang voor ons waren omdat ze nog nooit grote blanke mensen hadden gezien. Wij waren alleen na drie uur wandelen helemaal kapot en het Tjechisch stel ging samen verder naar de top.
Veel Guatamalteken geloven in God en danken God voor alles. De mensen hier zijn heel vriendelijk en lief en hebben ons vaak gezegd dat God over ons waakt tijdens deze reis. Ook dankten zij God voor de weg naar Todos Santos toe, wij hebben God stiekem bedankt dat de weg van en naar Todos Santos toe gedeeltelijk was geasfalteerd.....(dit scheelde één hernia)
Na een paar dagen Todos Santos hadden we weer zin in de bewoonde wereld met gevarieerd eten.

Na een hele dag in Chicken bussen te hebben gezeten zijn we veilig en wel aangekomen in Las Fuentes Georginas; natuurlijke warm water bronnen.
Las Fuentes ligt hoog op de vulkaan en het water wat er door heen stroomt wordt natuurlijk verwarmd door de vulkaan en komt terecht in de baden van Las Fuentes. Één en al relaxtheid en genieten.

Verrimpeld zijn we de volgende dag naar het bergmeer van Atitlan vertrokken en hebben we gekozen om te slapen in het dorpje San Pedro de Laguna. Alhoewel je hier niet echt het gevoel hebt dat je je in Guatamala bevindt (er zijn hier meer Engelsen die kotsen van de drugs/drank van de parties, dan kindjes die moeten werken), is het het hier mooi, eten we alleen maar Thais, hebben we gekayaket, fietsen gehuurd en gaan we straks naar de plaatselijke sauna.

Tijdens onze reis naar het bergmeer van Atitlan toe hebben we Nederlanders ontmoet die een stichting zijn gestart voor straatkindjes in Guatamala: http://www.carasalegres.org/

We zijn er over aan het nadenken om de laatste maand van onze reis vrijwilligers werk te gaan doen voor Marcel en zijn team. Femke mag dan met kleine kindjes werken en ik kan dan computerles geven! Het is ook niet toevallig dat Akke, een goede vriendin van ons, jaren geleden met Marcel heeft gewerkt in Equador en ons in Nederland al veel had verteld over deze stichting. En wie kom je tegen in een Chickenbus? Marcel! Dit weekend hebben we met hun lekker drankjes gedronken in de Budabar van San Pedro, heerlijk Nederlans praten!

Morgenvroeg vertrekken we naar het natuurgebied Semuc Champee Oladiee!

Adios Fem&Loes

Mazunte, San Cristobal & Palenque

Vorige week heerlijk een weekje in Mazunte aan het strand gezeten. En nee, we zijn niet bruin want in de schaduw was het warm genoeg hihi. En facor 30 is prima voor witte Hollanders. We sprongen dan na het ontbijt de zee in. Met HOGE golven! Verder voelden we na een week al dat we snel konden integreren. Je komt constant dezelfde locals tegen die dus verder niet echt werken ofzo. De een heeft een baantje voor een paar uur per week bij een restaurantje, de ander doet toertjes met toeristen en zegt te moeten wachten op meer mensen. Heel anders dan in NL! Wij hebben in ieder geval de kriebels om dingen te verbeteren/te veranderen, zij zien dat niet. Das wel een grappig cultuur verschil.

Vanuit Mazunte een toertje gedaan naar een meer in Ventenilla. Met een bootje door de mangrove en dan zwemt ereen krokodil van 4 meter aan de rand van onze boot! Erg cool en volgens de gids ongevaarlijk. Daar vertrouwen we dan maar op....

Maandagochtend zijn we aangekomen in San Cristobal de las casas. De bus die we zondagavond wilden nemen was al vol. Dus via dorpjes en n andere stad ´s nachtsnaar
San Cristobal gereisd.

In San Cristobal genieten we al de hele week van de meest lekkere koffie! De provincie
‘chiapas' , staat hier om bekend! ‘s ochtends ontbijten we soms in een cafeetje waar de koffie ter plekke in de machine wordt gebrand. De rest van de dag lopen we dan met de geur van koffiebonen in onze kleren rond haha.

In een cultureel café (koffie, kunst en cultuur komen hier samen) zien we tekeningen van de Zapatistas. Dit is een groep indigenous (indianen) die strijden voor gelijke rechten. Marco Zapato is de revolutiestrijder die boven deze groep staat. We lazen in de lonely planet dat er op 1 januari 2004 een oorlog is gestart door de Zapatistas door de overname van het national paleis hier in San Cristobal. Uiteindelijk zou er in 1997 een document zijn ondertekend door de regering en de Zapatistas waarin staat dat zij recht hebben op een stuk grond, schoon drinkwater, en bijvoorbeeld school voor de kinderen.We zijn eergisteren naar de documentaire geweest, de kroniek van de Zapatistas. POEH! Vette docu met echte beelden van de tijd van 1994 tot 2007! Veel oorlog en mensen die in de dorpen in de bergen zijn verdreven door het leger van de regering. Mmmm, en het document wat dus ondertekend was, wordt nog steeds niet nageleefd!

Er is sinds 2007 dus wel vrede en de legers van de overheid hebben zich teruggetrokken uit de bergen. Maar goed, tis best een gecompliceerd verhaal want aan de andere kant willen de indigenous alleen maar vast houden aan hun eigen normen en waarden en staan ze misschien ook niet open voor veranderingen die voor hen goed zouden zijn.

Misschien gaan we vanavond naar n feestje bij mexicanen thuis. We moeten dan wel verkleed, met masker ofzo. Tis hier vandaag en morgen (za en zo) dias del muertes en dias del santos. Allerheiligen en allerzielen. Veel offerplaatsjes die zijn ingericht met bloemen en kaarzen en eten. En dan met foto´s van overledenen. Verder gaan we vanavond naar de kerk , naar een dienst. En morgen wandelen we naar het kerkhof, waar de mensen eten en drinken en bloemen brengen aan de overledenen.

Vanuit San Cristobal hebben we een eigen toertje gedaan. Naar de watervallen van Agua Azul en de volgende ochtend vroeg naar Palenque, één van de bekendste maya ruines in Mexico. Erg indrukwekkend!

Morgen vroeg nemen we de bus naar Guatamala!! Nu nog even genieten van het lekkere eten want straks zitten we aan de bonen en eieren ; )

KUSJES van mloes en fem